Mediji i falsificiranja: Zaboravi istoriju, Karl Marks je bio razvratnik i zgubidan

Piše: Nedžad Kušljugić

Nije nam strano da mediji o jednom događaju pišu na „dva načina“, da su viđenja činjenica potpuno drugačija, pa čak isključiva. Međutim, granica do koje je dosegnuo ovdašnji magazin STAV više nije nimalo bezazleno influensersko- istraživačka metoda pisanja o istorijskim ličnostima i događajima, a sve tobože da se ukaže na prekrajanje istorije. I to na način, da se istorija prikazuje iz nekog „novootkrivenog ugla“.

Klub odvratnih

Za generacije koje tek saznaju detalje prijeratne istorije Bosne i Hercegovine i svijeta, djecu kojoj su u školskoj literaturi pojedine istorijske ličnosti tek pomenute u jednom pasusu, opširno detaljisanje o samo jednom segmentu života određene ličnosti mogu izazvati snažan utisak.

Autor teksta u STAV-u, objavljenog pod naslovom: Mračna strana Karla Marksa, našao je djelo Malcolma Otera i Santija Gimeneza, regionalnoj javnosti malo poznatih autora, a koji su pred kraj prošle godine objavili knjigu „Klub odvratnih“. Autorski dvojac, čije biografije i reference Stav potpuno izostavlja, u svojoj knjizi pišu o mračnoj strani ličnosti brojnih idola čovječanstva. O Vinstonu Čerčilu, Čarliju Čaplinu, Pablu Pikasu, Alfredu Hičkoku, Albertu Ajnštajnu…I Karlu Marksu.

Pomenuti magazin, međutim, iz djela autora izdvaja samo dio knjige koji otkriva pikanterije iz privatnog života Karla Marksa.   

Već na početku, autor nam sugerira svoj stav o Marksovim radovima, iznoseći činjenicu da su na osnovu njegovih radova nastali historijski važni politički pokreti komunizam i socijalizam, koji su nakon toga doveli do nastanka režima kakvi su bili doba Lenjina i Staljina u bivšem Sovjetskom Savezu, zatim Mao Ce Tunga u Kini, Fidela Kastra na Kubi, u Kambodži, u Čaušeskuovoj Rumuniji. Ili Titovoj Jugoslaviji.

Dakle, da skratimo, osnova Marksove filozofije dovela je do uspostavljanja totalitarnih režima i to je sva uloga koju je njegova filozofija sadržavala?!

Autor zanemaruje činjenicu da je ta filozofija obilježila cijelu jednu svjetsku epohu, zanemaruje princip objektivnosti i novinarske etike, čak i kad se sam ne slaže sa određenim filozofskim stavovima.

Nadalje nam autor teksta kroz stavove pomenutih autora djela iznosi „dosad nepoznate činjenice“ kao što su: da se Karl Marks u studentskim danima pridružio udruzi pijanaca i čak postao njen predsjednik. Prema mišljenju autora tamo je „zgubidanio mjesecima“ u beskonačnim raspravama sa prijateljima, a zatim su ga „najurili“ sa Univerziterta u Bonnu jer je „noćima pravio nerede na ulici i pijančio“.

Čak nam se sugerira da je Marks uspio doktorirati na Univerzitetu u Jeni „koji je tada bio poznat kao studentsko središte u kojem se lakše dolazilo do titule“.

Između ostalog, prema autorima knjige a što nam prenosi STAV, Marks je „zatvaran zbog pijanstava i izazivanja tučnjava i nereda“, kao i zbog „nedozvoljenog nošenja oružja i izbjegavanja plaćanja dugova“, žena mu je plaćala dugove nastale „u noćima pijanstva provedenim sa prostitutkama“.

Friedrich Engels mu je plaćao stan, kao i „odmore u najboljim banjama“, a takođe i slanje njegovih kćeri na studij klavira, jezika, crtanja i dobrih manira s najboljim učiteljima.

Činjenice o Marksu

Autori knjige na koju se referira magazin, navode da je Karl Marks imao služavku, što nije svojstveno socijalisti. Sa služavkom je čak imao vanbračnu vezu kojoj je „napravio vanbračno dijete“ tvrdeći da je Engels otac djeteta. Takođe se navodi da je „natjerao svoju suprugu  da zatrudni kako bi u takvom stanju, tokom njihovog putovanja u Holandiju, lakše dobio novac za svoje projekte“. Između ostalog iznosi se i detalj koji bi trebalo da dočara razmjere ogavnosti Marksa, prikazujući ga kao nekoga ko je pokušavao zavesti i vlastitu nećaku.

Dakle, Karl Marks i njegova porodica prikazani su kao  prijezira vrijedna, razvratna porodica, a sam Marks kao ideolog, prema mišljenju autora, koji nije živio u skladu sa principima ideologije koju je zastupao.

Za nekog ko o istoriji, ideji marksizma nema dovoljno podataka, Karl Marks bi nakon ovih činjenica bio samo obični prevarant, pijanica i bludnik, a njegova filozofija je proizvodila totalitarne režime.

I uz priče „iza kulisa“, nepobitna je činjenica, a prema mnogobrojnim, dostupnim, historijskim faktima, da je Marks svojim djelima obilježio cijelu jednu epohu svjetske historije.

Pobrojat ćemo neka Marksova djela: Razlika između Demokritove i Epikurove filozofije prirode 1841 (doktorska disertacija), Prilog kritici Hegelove filozofije prava 1843, Prilog jevrejskom pitanju 1843, Pisma Rugeu 1843, Kritika Hegelove filozofije državnoga prava 1844, Židovsko pitanje 1844, Ekonomsko-filozofski rukopisi  1844, Sveta obitelj 1845, Teze o Fojerbahu 1845, Njemačka ideologija 1845–46, Bijeda filozofije 1847, Manifest komunističke partije 1848 zajedno sa Engelsom, Najamni rad i kapital 1849, Osnovne crte kritike političke ekonomije 1850, Prilogu kritici političke ekonomije  1859, Kapital.Kritika političke ekonomije prva knjiga 1867 i Kritika Gothskoga programa 1875.

Autor nam ne navodi kako neki razvratnik može imati ovakvu bibliografiju.

O Marksovom životu i radu napisano je nebrojeno knjiga neke pozitivne, a neke i ne, ali se autor poziva isključivo na jednu i to nastalu tačno 135 godina od smrti Karla Marksa koja nam „razotkriva mračnu stranu njegovog života“.

Nevjerovatno je da se za ovih 135 godina nije pojavio neko ko bi takvu „razvratnu“ biografiju raskrinkao.

Efekat bljeska

Ne ulazeći u istinitost tvrdnji navedenih u knjizi, Karl Marks je jedan od najvećih mislilaca 19. vijeka čiju filozofiju neko može smatrati utopijskom, neprirodnom pa čak i neuspjelom, može se takođe govoriti i o manipulaciji građanima njegovom filozofijom kroz neke totalitarne režime, ali zanemarivanje istorijske važnosti njegove ličnosti i omalovažavanje njegovog rada jeftinim populističkim metodama, diskreditirajući njegov rad „razotkrivanjem“ mračne strane njegove ličnosti ne predstavlja ništa drugo do pokušaj falsificiranja istorije, tako što se zanemaruju sve činjenice, a manipulira dijelom priče koji može izazvati najsnažniji efekat na publiku.  

Megafon.ba